Večeras će se u okviru jedanaestog BDF-a na sceni BDP-a igrati komad “Instrument 1”, prvi deo projekta “Instrumenti”, kojim Roberto Zapala i njegova trupa ‘Compagnia Zappalà Danza’ istražuju telo i njegovu vezu sa zvukom, bukom i muzikom. „Instrument 1 <otkrivanje nevidljivog>“, predstavlja jedinstveno istraživanje sicilijanskih navika i tradicije. Kreator ovog dela, Zapala, svestrano je talentovani umetnik, i pravi „multipraktik“: osim koreografije za ovo delo, za njega je uradio i režiju, scenografiju, kostim i dizajn svetla.
Kroz svojevrsnu studiju nazvanu “Instrumenti”, ovaj talijanski koreograf posvećuje pažnju retkim instrumentima koji se nikada ne koriste kao solistički, darujući im ovoga puta protagonističku ulogu na sceni, jednako važnu koliko i igra.
Jedna od „osvežavajućih muzičkih iskri“ vezanih za ovu predstavu jeste i sviranje na tradicionalnom marancanu – drombulje, tipičan instrument koji se često povezuje sa „mafijom“ i evocira tradicionalne sicilijanske zvuke. Za ovu produkciju muzičar Pučio Kastrođovani, zajedno sa koreografom, otpočinje iscrpno istraživanje instrumenta koji donosi upečatljiv i originalan zvuk i ritam. Produkcija predstavlja prvi korak „re-mapiranja Sicilije“, svojevrsnog Zapalinog putovanja, koje ima za cilj novo otkrivanje ostrva, kroz posve jedinstven jezik.
Roberto Zappala je umetnički direktor i glavni koreograf kompanije Zappala Danza, koju je osnovao 1989. godine. Za 25 godina delovanja kompanije, Zapala je postavio više od 30 naslova, prikazivanih širom Evrope, SAD, Južne Amerike, Bliskog Istoka, i Južne Afrike. U svojim kreacijama, koreograf se najvše bavi definisanim temama, kakve se vezuju za njegov odnos prema spečifičnosti teritorijie na kojoj se rodio, odrastao i danas stvara. Zapala istovremeno sarađuje sa drugim kompanijama, što je rezultiralo brojnim produkcijama za Balet Toskane, Baletsku školu Teatra milanske Skale, švedsku trupu Norrdans, Stichting Theaterverkplaats Generale Oost iz Holandije, ali i saradnjom sa Geteborg baletom, koji je od koreografa naručio celovečernju predstavu „virus-juga“, premijerno izvedenu 2011. godine u Operi u Geteborgu.
Svoj posve originalni i savremeni rukopis, Zapala je predstavio i u mjuziklima “Isus Hrist Superstar” i “Evita”, nastalim u produkciji Teatra della Munizione, dok je istovremeno ostvario zapaženu saradnju sa operskim rediteljima, različitim kompozitorima i muzičarima iz Evrope. Zapala se posvetio prenošenju svog koreografskog vokabulara i stila kroz radionice koje vodi širom Italije i Evrope, a često je na poziv Univerziteta u Kataniji predavač na temu govora tela i scenskog nastupa. Bavi se i instalacijama, pa je tako sa Kristijanom Graupnerom / Humatic (Berlin) realizovao interaktivnu instalaciju „Mentalna kutija“, koja je predstavljena širom sveta i osvojila nekoliko nagrada. Roberto Zapala je osnivač i umetnički direktor međunarodnog koreografskog centra Sicilije – Scenario Pubblico, koji je otvoren 2002. godine, i koji je danas dom njegove kompanije.
Kompaniju Zappala Danza osnovao je koreograf Roberto Zapala, 1989. godine u Kataniji (Sicilija). Trupa od 1996. godine uživa podršku Ministarstva kulture i Regiona Sicilije, i smatra se jednom od najzanimljivijih pojava na italijanskoj plesnoj sceni. Istorija kompanije je vezana za ličnost Roberta Zapale, čiji je koreografski stil, nakon godina istraživanja pokreta koji je sprovodio sa svojim igračima, postao posve originalan i raznovrstan. Kompanija je razvila partnerstva sa važnim italijanskim organizacijama, koja su omogućila realizaciju produkcija i turneja širom Italije, Evrope, Severne i Južne Amerike, Bliskog istoka i Južne Afrike. Kompanija Zappala Danza se izdvaja ponudom širokog, ali određenog repertoara, što je rezultat plodne sinergije koreografa Roberta Zapale i dramaturga Nela Kalabra.
Ovaj umetnički dvojac se u poslednjih deset godina pouzdano kreće projekovanom stazom u cilju stalne ekspanzije, kakva omogućava realizaciju produkcija različitih tipova, od postavki za nekoliko igrača do onih sa celom grupom, dok većinu predstava prati živa muzika. Zapala se često bavi jasnim temama iz kojih su nastali naslovi: „Nedovršena tela“ (2002-2007), „Instrumenti“ (2007-2009), „Re-mapiranje Sicilije“ (od 2007. godine je još uvek je deo rada koreografa). Među njegovim delima za trupu su i „Pazolini u vremenu interneta“ i „A.semu titti devoti Tutti?“, produkcija koja je 2010. godine osvojila nagradu Danza & Danza, a zatim je izvedena u pariskom Théatre de la Ville, kao prva italijanska plesna produkcija odigrana u ovom pozorištu. Od 2002. godine, sedište kompanije je u međunarodnom koreografskom centru u Kataniji, koji nosi naziv Scenario Pubblico. Nova lokacija je omogućila trupi i koreografu da prošire svoja istraživanja, vezujući se uvek iznova za sicilijansku regiju, ne samo u smislu posebnosti svoje tematike i produkcije, već i misije promovisanja i predstavljanja jedinstvenog plesnog rečnika.
Magazin Danza & Danza piše da je „Ovo delo o beskonačnosti, o slikama početka, o crnim ženskim velovima tipične drevne ikonografije, i nekim novim, iznova izvajanim, nadmoćnim i nagim telima igrača. Kao sila koja postaje dominantna, bez ijednog drugog cilja do samog preporoda tela i njegove poetike, tako potrebnog i stvarnog na sceni….“
Ovdašnjim posetiocima Beogradski festival igre još jednom pruža priliku da uživaju u vrhunskom plesnom delu, a za ovaj ugođaj pobrinuće se Gaetano Badalamenti, Adrijano Koleta, Alen El Sakavi, Roberto Provencano, Fernando Roldan Ferer, Salvatore Romanja i Alesandro Vaća, koji će izneti igrački deo ove predstave.