Predstojeće jeseni severnu hemisferu pogodiće epidemija bolesti koja godišnje odnese između 250.000 i 500.000 ljudskih života i za koju još uvek nema leka. U pitanju je – sezonski grip.
Ljudski strah od epidemije obično nema mnogo veze sa izračunatim šansama za oboljevanje, što je fenomen kome u mnogome pomažu senzacionalistički naslovi u medijima. Ebola je trenutno pojam od koga strahuju svi hipohondri, i ne samo oni, širom planete. Dosad je odnela oko 930 života u Zapadnoj Africi, uz stopu smrtnosti od 55%. Javio se tim povodom čak i bogataš Donald Tramp, koji je predložio prekid svih kontakata SAD sa Zapadnom Afrikom.
Ebola je zastrašujuća bolest, ali u higijenskim uslovima, ako je na vreme uočena i tretirana, njena stopa smrtnosti može biti umanjena. Takođe, prenosi se preko telesnih tečnosti, što znači da ju je moguće lakše izolovati od nekih drugih bolesti, npr. sezonskog gripa. Stopa širenja epidemije ebole ukazuje na linearnu progresiju: u junu je bilo zaraženo 400 osoba, u julu novih 500. Zdravstvene radnike mnogo više brinu epidemije bolesti koje se šire eksponencijalno, kada jedna osoba u proseku zarazi dvoje ili više ljudi, čak iako je stopa smrtnosti niža.
Ovogodišnje širenje ebole je tragično, ali ga treba staviti u razumnu proporciju sa nekim smrtonosnijim epidemijama. Otkad je izbila ebola u Zapadnoj Africi u februaru, oko 300.000 ljudi je umrlo od malarije, a 600.000 od tuberkuloze. Čak i lasa groznica, koja deli neke od zastrašujućih ebolinih simptoma, odnosi više života i nalazi svoj put i izvan afričkog kontinenta.
Verovatno najveći efekat epidemije ebole biće prošireni strah i stigmatizovanje pojedinaca. Kada je 2003. izbio SARS, u Sjedinjenim Državama su građani neazijskog porekla masovno izbegavali da stupe u kontakt sa građanima azijskog porekla, kupuju njihovu robu ili prolaze pored njihovih zgrada.
Izvor: Guardian