Naučnici sa Australijskog univerziteta u Kanberi su istraživali koja je godina u istoriji bila najberićetnija za planetu i zaključili da je to 1978. godina kada je SAD vodio Džimi Karter, Sovjetski Savez Leonid Brežnjev, a Jugoslaviju Tito. Ovo je takođe bila godina u kojoj je rođena prva beba iz epruvete, kada je Katolička crkva prvi put od 16. veka dobila Papu koji nije bio Italijan, i kada je Sony pustio u prodaju prvi vokmen…
Istraživači Ida Kubicevski i Robert Kostanca pošli su od ideje da vlade formiraju ekonomske politike oko kriterijuma kao što je bruto društveni proizvod (BDP), ali da on pokazuje samo jedan deo opšteg stanja. Primetili su da BDP može rasti i zbog, recimo, posledica ekoloških katastrofa ili kriminala, jer se za rešavanje ovih problema troši novac. Tako je npr BDP drastično rastao nakon 2. svetskog rata.
Zato se mnogi analitičari služe jedinicama poput GPI (Genuine Progress Indicator – Indikator pravog napretka). GPI uzima u obzir 26 faktora vezanih za društvo i životnu sredinu, među kojima su i zagađenje, društvene nejednakosti, kriminal, volonterski rad i sl.
Kubicevski i Kostanca su u svom radu analizirali samo 17 država, ali onih koje čine preko pola svetskog stanovništva i BDP-a.
Upoređujući promene GPI-a utvrdili su da je njegov zenit dostignut 1978. godine, a da nakon toga sledi spor, ali konstantan pad. Pošto u istom periodu uglavnom stabilno raste BDP po glavi stanovnika, naučnici su zaključili da pokazatelj monetarnog blagostanja raste nezavisno od društvenih i ekoloških nesreća. Ovako postavljen ekonomski rast se, prema indikatoru GPI, ne isplati.
Drugi naučnici pak osporavaju ovu metodu istraživanja tvrdeći da je međusobni odnos ekonomije, prirode i društvenog razvoja izuzetno složen i da su „egzaktne brojke“ u toj priči poprilično nemoguća misija.
Izvor: Tportal