Užasi holokausta nisu skratili život njegovim preživelim žrtvama, već su one čak dugovečnije od onih Jevreja koji su ranije napustili ugrožena područja, pokazuje istraživanje Univerziteta Haifa u Izraelu i nemačkog Lajden Univerziteta. Veruje se da je uzrok tome pronalaženje novog smisla u životu, posle perioda krajnje strepnje i borbe za goli opstanak.
U istraživanju dva univerziteta obuhvaćeno je 55.000 povratnika iz Poljske u Izrael, od kojih je tri četvrtine došlo u periodu 1945-1950, odnosno odmah po završetku Drugog svetskog rata, a jedna četvrtina pre 1939. godine i početka rata, odnosno Nemačke invazije Poljske. Muškarci koji su imali između 10 i 15 godina u trenutku kada je holokaust započeo živeli su u poroseku duže po 10 meseci od svojih vršnjaka koji su izbegli užase progona i mučenja po koncentracionim logorima. Muške žrtve između 16 i 20 godina starosti žive u proseku duže čak po godinu i po dana od svojih vršnjaka koji su pobegli na vreme, prenosi New York Magazine.
Ovakav neočekivani i zastrašujući nalaz, kažu naučnici koji su vršili istraživanje, znači samo da su preživele žrtve holokausta, uprkos ogromnom nivou pretrpljenog stresa i masovnom trpljenju efekata teške depresije, anksioznosti i PTSD, zapravo kasnije pronašli čvršći osećaj smisla u životu od svojih vršnjaka koji su pronašli utočište pre rata. Autori studije zaključuju da ovakvi nalazi samo potvrđuju „koliko je velika otpornost ljudskog duha kada se suočava sa traumatičnim događajima“.