Grupa naučnika Univerziteta u Kopenhagenu u saradnji sa ruskim kolegama, istražila je gen stanovnika Sibira iz epohe starog paleolita i dobila nove rezultate, koji se tiču rane etape naseljavanja raznih kontinenata, uključujući i Ameriku. Iz rezultata se može zaključiti da su geni naroda Zapadne Evroazije dospeli na američki kontinent mnogo ranije nego što se do sada smatralo. U svakom slučaju pre više od 24.000 godina, tokom starog paleolita, tvrde naučnici.
Prema savremenom gledištu, prvi stanovnici Amerike, Paleoindijanci, stigli su tamo preko Beringovog kopnenog mosta (u to vreme postojala je prevlaka između Sibira i Aljaske). Dakle, Altaj treba smatrati kao prvu genetičku domovinu prvih Amerikanaca. Njihovi preci raselili su se po Sibiru i naposletku stigli do Amerike.
Bez obzira na to što se stanovnici Istočne Azije nalaze u najbližem genetičkom srodstvu s prvim Amerikancima, naučnici do danas nisu mogli precizno da dokažu kojem su narodu Starog sveta njihovi geni najbliži. U poslednjem istraživanju DNK-a kod predstavnika različitih naroda, naučnici su došli do novih zaključaka o procesu nastajanja drevnih Indijanaca.
Grupa naučnika pod vođstvom Maanase Raghavan (Univerzitet u Kopenhagenu), uz sudelovanje ruskih naučnika, istražila je genom drevnog stanovnika Sibira i uporedila dobijene rezultate s genima predstavnika drugih naroda. Rezultati istraživanja objavljeni su u časopisu „Nature“.
Naučnici su uzeli uzorak DNK-a na kosturu drevnog stanovnika Sibira, čija starost se procjenjuje otprilike na 24 hiljade godina. Kostur je pronađen tokom iskopavanja od 1928. do 1958. nedaleko od grada Usolja (Permski kraj), u naseobini prvobitnog čoveka Maljta. Kostur se trenutno čuva u Emitažu.
Naučnici su analizu DNK starog stanovnika Sibira uporedili sa genomima 11 suvremenih naroda, četiri naroda Evroazije (predaka savremenih Čeremisa, Tadžika, Avara i Indijanaca), te genomom „Čoveka iz Denisove“. Rezultati su pokazali da su od savremenih naroda, Indijanci Karitiâna najbliži starom stanovniku Sibira.
Iz rezultata se može zaključiti da su geni naroda Zapadne Evroazije dospeli na američki kontinent mnogo ranije nego što se dosad smatralo. U svakom slučaju, pre više od 24 hiljade godina, tokom starog paleolita. Osim toga, dobijeni rezultati mogu da pomognu pri objašnjenju zašto Indijanci imaju haplo grupu X (koja se susreće kod naroda Zapadne Evroazije, no koju nemaju narodi Istočne Azije).
„Rezultati analiza tiču se ranog perioda naseljavanja Zemlje, konkretno Sibira i Amerike“, kaže Ljudmila Osipova, jedan od autora istraživanja i šef etnogenetske laboratorije pri Ruskoj akademiji nauka.
Profesorka tvrdi da, bez obzira što su genetičari prilično dobro proučili pitanje ranog naseljavanja naše planete i postojanja ranih seoba ljudi, „život je uvek složeniji od bilo kakvih šema“. Zasad je veliko pitanje na kakvom su organizacionom nivou tekli procesi nastajanja rasa – na nivou Homo sapiensa ili još ranije. Još mnogo toga moramo da otkrijemo“, zaključila je.
Po mišljenju Osipove, ovo istraživanje potvrđuje, s jedne strane, stare hipoteze o poreklu američkih starosedelaca, a sa druge daje puno važnih informacija, kao što su drevne seobe starih Evropljana na područje Sibira.
Izvor: Gazeta.ru