Broj zaposlenih u Hrvatskoj je smanjen za 28.871 od jula 2013 do jula 2014 godine, sa 1.372.171 na 1.343.300 (ne računajući osigurane poljoprivrednike). Gubitak radnih mesta iznosio je po 79 dnevno, a svakog dana, u proseku, računajući i vikende i praznike, je za po 22 radna mesta smanjivan broj u trgovini, za 17 u saobraćaju, za 15 radnika manje u građevinarstvu, tačno po 10 u prerađivačkoj industriji i po 8 u javnoj upravi, prenosi Makroekonomija.org.
Ni Srbija ne zaostaje u gubljenju radnih mesta, naprotiv. Broj zaposlenih smanjen je za 34.632 lica (od marta do marta, sa 1.725.071 na 1.690.439), što je 95 svakoga dana, a najviše u prerađivačkoj industriji, po 36, zatim u trgovini po 20, građevinarstvu po 16, u stručnim i naučnim uslugama po 11, a u državnoj upravi za po pet lica.
U Srbiji su muškarci više pogođeni, jer je njihov broj zaposlenih smanjen za 40.452, ili po 111 svakoga dana, radnog i neradnog, dok je broj zaposlenih žena povećan za 5.820 ili po 16 dnevno.
U regionu ima i obratnih trendova.
Slovenija je, od juna do juna, povećala broj zaposlenih za 5.628 lica, što je po 15 dnevno, a najviše u administrativnim uslugama po 9 svakoga dana. Broj zaposlenih je povećan sa 796.461 na 802.089.
Otkako je Hrvatska ušla u EU u Crnoj Gori, juli na juli, povećan je broj zaposlenih za 2.593 (sa 178.815 na 181.408), što je po 7 radnika više svakoga dana, opet najviše u administrativnim uslugama, po 8,6 dnevno. Izgleda da je pad broja zaposlenih u državnoj upravi Hrvatske i Srbije uspešno autsorsovan uslužnim zapošljavanjem u Sloveniji i Crnoj Gori.
I u Bosni i Hercegovini je povećan broj zaposlenih za 8.308 lica, a što je po 23 dnevno, više nego Slovenija i Crna Gora uzete zajedno. Ali, ovde ima nekih statističkih problema u promenama obuhvata ko radi a ko ne radi, pa ne možemo sa sigurnošću tvrditi da je od članstva Hrvatske u EU i od DATUM-A Srbiji za početak pregovora, najviše profitirala ova zemlja u regionu, okružena ovim dvema problematičnim, u pogledu otpuštanja radnika.