Bugarski dizajner i vizuelni umetnik Janko Cvetkov napravio je „Atlas predrasuda“, knjigu koja sadrži klišee i, kako ime kaže, predrasude o određenim nacijama. I to od strane drugih nacija.
Po njegovoj knjizi kada im neko pomene Italiju Nemci odmah pomisle na picu i istoriju (muzeje), na pomen Španije pomisle na jeftine hotele, na pomen Francuske na Ajfelov toranj, Švedska im je kao sinonim za Ikeu, Mađarska za gulaš a Rumunija im je poznata kao postojbina vampira. O Balkanu zapravo imaju najmanje klišea.
Poljaci drugačije vide Evropu. Nemce doživljavaju kao siledžije sa zapada, Francuze kao „seka-perse“, Britance kao bezbožne izdajnike, Šveđane kao potencijalne investitore, kada misle o Španiji prvo se sete bikova i paradajza, Grčku zamišljaju kao zemlju u kojoj je stalno štrajk a nas vide kao ludake.
Španci imaju predrasude i o sebi – da su gostoprimljivi i velikodušni. Malo manje im se sviđaju ostale nacije, npr Britanci koje vide kao „turiste koji povraćaju“, Italijani o kojima misle da su „mamini sinovi“, Grci za koje smatraju da prave loše maslinovo ulje, Bugari koji su im poznati kao „čistači toaleta“ ali i Balkanci sa kojima nalaze sličnosti, prema kojima čak, može se reći, gaje simpatije. Nikakvih simpatija pak nemaju prema Nemačkoj koju doživljavaju kao postojbinu „Kruele de Merkel“.
Prema Cvetkovu Grci najveći deo Evropljana doživljavaju kao škrte vorkoholike, dok Ruse zamišljaju kao pravoslavne varvare. Balkance pak i oni izdvajaju kao svoje „drugare“ po ekonomskim i mnogim drugim problemima. Tursku doživljavaju kao istočnu Grčku koja je na neko vreme pozajmljena Turcima.
Francuzi o svojim južnim komšijama Špancima misle pretežno kao o flamenko igračima, a o njihovim susedima Portugalcima kao o britanskim saveznicima. Italijani su za njih „bučni i prijateljski raspoloženi“, Nemci su im najbolji prijatelji, a nasuprot tome Austrijanci iskonski neprijatelji. O Finskoj i dalje misle kao o postojbini mobilnih telefona, o Poljskoj kao o stecištu zubara, a o nama nešto preterano ni ne misle. Možda je to i bolje nego da nas doživljavaju kao Grke, kao „bučne dlakave male ljude“.
Britanci, koji su se uvek, ne samo geografski, izdvajali iz Evrope, to čine i kada su u pitanju predrasude. Kopno oni vide kao „zlu federativnu imperiju“, u kojoj postoje nacije pocrnelih i sedokosih muškaraca (Italijani), ljubitelja i zvezda porno filmova (Nemci), proizvođača dobrog piva (Slovenci), onih kod kojih nećete jesti svinjetinu (Turci) i velikih troošadžija (Rusi). Mi naravno skoro i da ne postojimo za njih. Sem verovatno za mlade koji povremeno dođu na Exit.
Knjiga je objavljena na nemačkom a uskoro će izaći i na engleskom jeziku. Mape na kojima su prikazani stereotipi o evropskim nacijama možete pogledati na sajtu Špigla.