Hemičari u jednoj laboratoriji u Upsali u Švedskoj slučajno su ostavili eksperiment da se odvija i tokom vikenda, samo da bi po povratku na posao shvatili da su time razrešili hemijski problem star oko stotinu godina.
Komora za reakciju koja prethodno bila ispunjena sa metanolom, magnezijum-oksidom i ugljen-dioksidom pod velikim pritiskom, po povratku hemičara sa vikenda sadržala je i jedan misteriozan gel. Prvobitna namera hemičara bila je da naprave beli prah magnezijum-karbonat, ali su zbog dužine procesa i zarobljenih mehura metana dobili i gel koji su nazvali upsalit. Od upsalita posle jednostavno može da se napravi nameravani magnezijum-karbonat, ali svojstva novog materijala su, ispostavilo se, jeidnstvena. Naime, stvoreni gel ima veoma dobru sposobnost upijanja vode, veću od mnogo skupljih sličnih materijala (zeolita), a tu sposobnost zadržava i u veoma suvim okruženjima. Pritom, već na temperaturi od 95 C prelazi u suvo stanje za razliku od zeolita, koji to čine od 150 C. Osim toga, upsalit je potuno netoksičan za ljude, pa će najverovatnije ubrzo naći primenu za prikupljanje vlage u enterijerima. Takođe slučajan eksperiment doveo je 1952. godine do otkrića materijala „gorila stakla“, koji je danas u širokoj upotrebi kao površina pametnih telefona.