Prema rezultatima Blumbergove redovne analize zdravstvenih sistema u 56 zemalja sveta, čini se da sve manje država ulaže u dobrostanje svojih stanovnika, ukoliko na to nisu na neki način primorane. U pojedinim državama javno zdravstvo je do te mere urušeno da se za većinu medicinskih usluga ide u privatne ordinacije. Ovo je u poslednje vreme čest slučaj i u Srbiji, koja se nekada ponosila besplatnim zdravstvom za sve građane, a danas se ti isti građani, ako uopšte uspeju da budu primljeni u državne bolnice, iz bolničkog kreveta dovijaju za materijal potreban doktorima, lekove ali i hranu, kako iz zdravstvene ustanove ne bi izašli kao iz logora. Možda je baš to bio uzrok njenog pada na listi efikasnih i kvalitetnih zdravstvenih sistema.
Naime, Blumberg svake godine sprovodi istraživanje o stanju zdravstva, analizirajući samo one zemlje koje imaju očekivani životni vek od bar 70 godina, BDP po stanovniku od 5.000 dolara godišnje i populaciju koja broji minimum pet miliona ljudi.
Prema najnovijim podacima Hong Kong, Singapur i Španija su najbolje rangirane na ovoj listi a slede ih Italija, Južna Koreja, Izrael i Japan. Ovo su zemlje sa dugim životnim vekom i za široku populaciju prihvatljivim troškovima lečenja.
Na začelju ove liste, kao najlošije ocenjene države, našle su se Bugarska, SAD, Azerbejdžan, Rusija i Srbija. Naša zemlja je pala za tri mesta u ovom istraživanju zauzevši 52. poziciju, a efikasnost njenog zdravstva je procenjena na 32,2 odsto.
Istraživanje se inače bavilo analizom troškova lečenja ali i uspešnošću zdravstvenih sistema da održe zdravu populaciju. Prema njegovim rezultatima, u Švajcarskoj i Sjedinjenim Američkim Državama zdravstvene usluge su među najskupljima u svetu – u prvoj prosečna potrošnja na ove usluge po stanovniku iznosi 9.818 dolara a u drugoj 9.536. No ta razlika u 282 dolara pruža Švajcarcima duži životni vek, i to za četiri godine u odnosu na Amerikance koji žive u proseku 79 godina. Zbog svega navedenog američki zdravstveni sistem je ocenjen kao izrazito neefikasan.
Da se za manje novca može dobiti isto, ako ne i bolje lečenje, pokazuje primer Čeha, koji žive podjednako dugo kao i Amerikanci a troše dvostruko manje novca na zdravstvenu zaštitu u odnosu na svoj BDP, s tim što treba imati u vidu da je za ovu računicu uzimana druga godina sprovođenja tzv. Obamakera koji je imao za cilj proširivanje dostupnosti zdravstvenih usluga.
Dakle, podaci su iz 2015. godine ali analitičari ih smatraju pokazateljima trendova, koji će vrlo verovatno biti nastavljeni u budućnosti.